Η χρήση αποσταγμένου νερού σε σίδερα είναι θέμα συζητήσεων μεταξύ χρηστών και κατασκευαστών. Ορισμένοι κατασκευαστές δεν συνιστούν τη χρήση αποσταγμένου νερού, και έχω δει ακόμα δηλώσεις που λένε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, αλλά φαίνεται ότι αυτό είναι μια στρατηγική μάρκετινγκ που μπορεί να είναι παραπλανητική. Στην πραγματικότητα, το αποσταγμένο νερό είναι απλώς νερό χωρίς ακαθαρσίες και δεν βλάπτει το σίδερό σας. Μάλιστα, η χρήση αποσταγμένου νερού μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της συσσώρευσης αλάτων στο σίδερο, το οποίο μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του. Αν δεν σχηματίζεται άλατα στο σίδερο, η μακροχρόνια λειτουργία του εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται, ειδικά από τις σφραγίδες στην κοιλότητα του νερού. Χρησιμοποιώντας υλικά υψηλής ποιότητας, το σίδερο μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες.
Χρήση αποσταγμένου νερού σε σίδερα: Μύθοι και γεγονότα
Ακολουθούν μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τη χρήση αποσταγμένου νερού σε σίδερα:
- Αλλαγή στον σημείο βρασμού: Το αποσταγμένο νερό έχει λίγο υψηλότερο σημείο βρασμού από το νερό της βρύσης λόγω της απουσίας ορυκτών. Ωστόσο, η διαφορά (0,2-0,5°C) είναι αμελητέα, καθώς τα σίδερα λειτουργούν σε πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες (150-200°C ή 300-400°F). Επομένως, αυτή η ανησυχία είναι αβάσιμη.
- Μεγαλύτερη οξύτητα: Μερικοί πιστεύουν ότι το αποσταγμένο νερό είναι πιο όξινο. Αν και μπορεί να υπάρξει μια μικρή αύξηση στην οξύτητα, είναι τόσο μικρή που μπορεί να παραβλεφθεί.
- Μύθος για την απομάκρυνση των ορυκτών: Ένας κοινός μύθος είναι ότι το αποσταγμένο νερό αφαιρεί τα ορυκτά από τη σόλα του σίδερου. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή τη δήλωση, φαίνεται να είναι ένας μύθος που έχει διαδοθεί στο διαδίκτυο.
- Ανησυχίες για διαρροές: Μερικοί ανησυχούν ότι το αποσταγμένο νερό μπορεί να προκαλέσει διαρροές. Ωστόσο, το ιξώδες του αποσταγμένου νερού είναι το ίδιο με εκείνο του νερού της βρύσης, οπότε αυτές οι ανησυχίες είναι αβάσιμες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η συσσώρευση αλάτων μπορεί να μπλοκάρει όχι μόνο ενδεχόμενες διαρροές, αλλά και την παροχή ατμού.
Συμπερασματικά, πολλές από τις ανησυχίες που σχετίζονται με τη χρήση αποσταγμένου νερού σε σίδερα δεν έχουν επιστημονική βάση.
Αρχή λειτουργίας των ατμιστικών σίδερων και σημασία της ποιότητας του νερού
Παρά την ευρεία ποικιλία των ατμιστικών σίδερων που υπάρχουν σήμερα, η βασική αρχή λειτουργίας τους παραμένει σχεδόν αμετάβλητη για πάνω από 50 χρόνια.
Τα ατμιστικά σίδερα διαθέτουν δεξαμενή νερού από την οποία το νερό μεταφέρεται στη ζεσταμένη σόλα. Όταν το νερό αγγίξει τη σόλα, μετατρέπεται σε ατμό και εξέρχεται μέσω μικρών οπών. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι οπές και οι εσωτερικοί αγωγοί μπορεί να φράξουν από άλατα, γεγονός που μειώνει την απόδοση του σίδερου και απαιτεί καθαρισμό.
Για να αποτραπεί η συσσώρευση αλάτων, χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνολογίες στα σύγχρονα σίδερα. Ειδικές επενδύσεις στη σόλα αποτρέπουν την προσκόλληση των αλάτων και κασέτες με απορροφητήρες αλατιού βοηθούν να εξουδετερωθούν τα ορυκτά. Πολλά σίδερα διαθέτουν επίσης λειτουργίες αυτοκαθαρισμού: το σίδερο θερμαίνεται στην μέγιστη θερμοκρασία, μεγάλες ποσότητες νερού εισέρχονται και η έντονη ροή ατμού απομακρύνει τα άλατα, συχνά συνοδευόμενη από έναν χαρακτηριστικό θρόισμα.
Δεδομένου ότι τα άλατα επηρεάζουν όλα τα ατμιστικά σίδερα, η χρήση μαλακού νερού με ελάχιστη περιεκτικότητα σε άλατα και ορυκτά είναι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθεί η απόδοση του σίδερου και να παραταθεί η διάρκεια ζωής του.
